HİLÂL-İ AHMER MECMÛʻALARI / CİLT 10

Türkiye Hilâl-i Ahmer Mecmû‘ası Sayı 83 4316 [528] Çocuk vefeyâtının önüne geçebilmek için cezrî tedâbîr lâzımdır. Bu tedbîrler iki noktada temerküz eder. 1-Vâlide 2-Tahaffuzu kâbil esbâb Vâlidenin üzerine teveccüh eden şeyler sırf teknikden ibâretdir. Vâlide doğurduğu yavrusunu gâib etmemeğe azmetmeli ve çocuk bakım usûllerini tamâmen bilmelidir. Gerek cemʻiyât-ı hayriye ve gerekse sıhhat-i umûmiye merkezleri ve çocuk bakım evleri vâli- deyi tenvîr husûsunda vazîfedârdırlar. Vâlide müsâʻid zamânlarında çocuğunu doğurmadan evvel bu müessesât-ı sıhhiye ve ictimâʻiye ile temâsa gelecek ve çocuk büyütmek husûsunda her şeye vâkıf olacakdır. Amerika'da bütün şehirler bu usûlü taʻkîb ve tatbîk etmekdedirler. Hâmile annelere senenin muʻayyen sâʻat ve mevsimlerinde dâimî kurslar mevcûddur. Burada çocuk büyütmek husûsunda her şey bütün tatbîkâtı ile öğretilir: Çocuğu banyo yapmak, giydirmek, temizlemek, beslemek, çamaşır- larının ihzârı ilh. Vâlide evinden çıkamayacak vazʻiyetde bulunursa hıfzıssıhhanın şefkatli elleri ziyâretçi (ziyâ- retçi hastabakıcılar) ona kavuşur ve her türlü muʻâvenet ve muzâheretde bulunurlar. Çocuk vefeyâtının önüne geçecek çâreler ber-vech-i âtî üç grupda toplanmışdır. Bu nukâta atf-ı nazar eden ve ehemmiyet veren hükûmet ve milletler bir rubʻ asırda çocuk vefeyâtını 2-3 misli tenkîs etmişlerdir. Grup 1 - Dikkat ve tedâvî ile pek az önüne geçilen avârızdır. a-Sû-i teşekkülât b-Fevkalâde zaʻf-ı vilâdî ve kable'l-mîʻâd tevellüd (yedinci aydan evvel) c-Tevellüd esnâsında bazı avârız Grup 2- Tıbbî tedâvî, sıhhî tecrîd ve kâfi derecede hıfzıssıhha tedâbîri ile tamâmen önüne ge- çilen çocuk vefeyâtıdır. a-Verem, frengi b-Hâdd-i teneffüs cihâzı hastalıkları c-Hâdd-i sârî hastalıklar (boğulma öksürüğü, kızamık ve kuşpalazı ilh.) Grup 3- Dikkatli tağdiye usûlleri ve iyi bakım ile pek çok mikdârda tenkîs edilen çocuk vefeyâtı a-Hâdd-ı miʻdî ve miʻâî hastalıklar b-Marasmus ve muhammaza c-Yedinci aydan sonra olan kable'l-mîʻâd tevellüd Âilenin fakrı ve cehâleti umûmî tahsîl ve terbiye ve servet mesʼelesidir. Bu mesʼele ictimâʻî bir keyfiyet olup hükûmet ve milletin büdcelerine taʻalluk eder.