HİLÂL-İ AHMER MECMÛʻALARI / CİLT 5

Türkiye Hilâl-i Ahmer Mecmû‘ası Sayı 48 2314 Defterdeki kuyûd muntazamdır. Çırağan Anbârı'nda eşyânın tefrîk ve tasnîf edilen kısımları, binânın müsâʻadesi nisbetinde iyi yerlere yerleştirilmişdir. Yalnız İngilizlerden satın alınan eşyânın tenevvüʻ ve kesretinden dolayı el-ân tefrîk ve tasnîf olunamayarak bir kısmı kalmışdır. Yukarıda meclis-i umûmî mukarrerâtının tatbîki mâddelerinde zikretdiğimiz vechile bu tasnîfi taʻcîl etmek lâzımdır. Satış sergisinde de yerin bu iş için pek uygun olmamasına rağmen intizâm meşhûddur. Anbârların dâimî meʼmûrları on beş tâne olup Çırağan Anbârı'nın on bir ve Gülhane Anbârı'nın dokuz munzam meʼmûru vardır. Satış sergisi meʼmûrlarının adedi yedidir. Çırağan Anbârı'nda heyʼet-i muhteremeniz ekseriyetinin de müşâhidi olduğu intizâm bu meʼmûrların muhassıla-i mesâʻîsi olmak iʻtibârıyla kendilerine takdîrâtımızı beyân ederiz. Hastabakıcılık Mektebi Bu mekteb Yusufpaşa'da Haseki Hastahânesi'ne çıkan yokuş üzerinde kâin bir binâda teʼsîs edilmişdir. Binâ iyi tanzîm ve tertîb edilmişdir. Mektebin karâr verilip açılması gecikerek Şubat'a yani muʻtâd ve muʻayyen sene-i dersiye ortasına tesâdüf etmesi vesâir sebeblerle talebe aded-i mü- rettebi dolmamışdır. Kaydolunan talebe yirmi bir olup bunlardan on yedisi tecrübe devresinden sonra geçenlerde yapılan imtihânda muvaffak olmuşlardır. Bu sene için münâsib çâreler düşünülerek yeni seneye daha fazla talebe ile başlanılmasını tavsiye ederiz. Hanımlar Merkezi Dârüssınâʻası Hilâl-i Ahmer müesseseleri kısmında hanımlar merkezi tarafından idâre olunan dârüssınâʻa- dan biraz bahsetmek lüzûmunu hissediyoruz. Balkan Muhârebesi esnâsında sefîl ve perîşân şehîd ve muhâcir çocuklarını kurtarmak, onlara hem sanʻat öğretmek veya ellerinde sanʻatlarını inkişâf etdirmek hem de ellerinin emeğini semerelendirerek bu hayırlı işi az masrafla başarmak için vücûda getirilen bu müessese kıymetli bir hayır ve şefkat yurdudur. Orada on iki seneden beri yorulmaz bir himmet ve asîl bir diğergâmlıkla çalışan hanımlarımız yüzlerce kızları açlık ve sefâletden kurtardık- ları gibi millî nakşın en nâdir ve şirin örneklerini ihyâ ve teksîr etmişlerdir. Aynı zamânda hanımlar merkez-i umûmîsi [73] için dâire-i vazîfesini de gören dârüssınâʻa binâsının senede kirâsı bin iki yüz lira olup bunun iki yüz lirası sâhibi tarafından teberruʻ edilmek- dedir. İşçi kızların adedi dârüssınâʻa dâhilinde çalışanların 1339 [1923] senesinde doksan ile yüze, 1340 [1924] senesinde elli ile altmış arasında ve hâricde çalışanların 1339 [1923] senesinde otuz ile kırk ve 1340 [1924] senesinde on beş ile yirmi arasında tefâvüt etmişdir. Bu kızlara yüz ile üç yüz ku- ruş arasında değişen haftalık ve 1340 [1924] senesi Temmuz'undan iʻtibâren adam başına on beş ku- ruş yevmiye yemek bedeli verilmekdedir. Maʻâş ve yevmiye olarak 1339 [1923] senesinde 942.440 ve 1340 [1924] senesinde 773.234 kuruş sarf olunmuşdur. Bezleri hâricden satın alınmak üzere se- nevî küçük büyük 800-1.000 parça eşyâ vücûda getirilmekdedir. Satış hâsılâtı 1339 [1923] senesinde 1.060.000 ve 1340 [1924] senesinde 660.000 kuruşdur. İki sene zarfında merkez-i umûmîden gördü- ğü yardım bin beş yüz liradan ve yukarıda zikrolunan işçi kızların yemek bedelâtından ibâretdir. Masnûʻâtına muhtâc olduğu revâcı teʼmîn edemeyen ve uğraşdığı iş Hilâl-i Ahmer'in birinci